De tekst van de richtlijn is wel strenger dan het modelformulier (slechts een bijlage). Dit blijft vooralsnog dubbelzinnig. Neem bijvoorbeeld artikel 18 lid 3:
Artikel 18 Levering schreef:3. Bij beëindiging van de overeenkomst vergoedt de handelaar onverwijld alle uit hoofde van de overeenkomst betaalde bedragen.
Er staat "alle betaalde bedragen" zonder enig voorbehoud.
In artikel 14 lid 1 staat hetzelfde, maar dan beredeneerd vanuit de kosten die de consument bij herroeping moet dragen.
Artikel 14 Verplichtingen van de consument bij herroeping schreef:De consument draagt alleen de directe kosten van het terugzenden van de goederen, tenzij de handelaar ermee instemt deze kosten te dragen of de handelaar heeft nagelaten de consument mee te delen dat deze laatste de kosten moet dragen.
De consument draagt alleen de directe kosten voor terugzenden, dus dat impliceert dat alle overige kosten voor rekening van de verkoper zijn.
Bovendien mag je niet zomaar keuzen automatisch aanvinken als dat tot hogere kosten leidt.
Artikel 22 Extra betalingen schreef:Voordat de consument gebonden is door de overeenkomst of het aanbod, vraagt de handelaar de uitdrukkelijke toestemming van de consument voor elke extra betaling boven de vergoeding die is overeengekomen voor de contractuele hoofdverbintenis van de handelaar. Wanneer de handelaar niet de uitdrukkelijke toestemming van de consument heeft verkregen, maar deze toestemming heeft afgeleid door het gebruik van standaard opties die de consument moet afwijzen om extra betaling te vermijden, heeft de consument recht op terugbetaling van deze betaalde bedragen.