12 mei 2013
Het frappante is, dat als iemand vraagt: "Mag ik je tutoyeren" dat op Prinses Beatrix na iedereen zal zeggen: "Ja hoor!" En dat de eerste moet opstaan die zegt: "nee dat waardeer ik niet."
Dit zou je situatie 1 kunnen noemen.
Dan is er dus een tutoyering met toestemming, maar de toestemming is afgedwongen.
Dan is er een situatie 2 waar iemand zelf zegt: "Zeg maar Piet en bij Piet hoort een "jij".
Versie b is dan dat je Piet combineert met "U".
Dan is de situatie 3 waar men ongevraagd, tutoyeert ondanks een groot leeftijdverschil, met ook een b versie dat je tutoyeert met een persoon van gelijke leeftijd.
Dit alles spreekt over een communicatie die rechtstreeks en verbaal is.
Waar het hier omgaat is doorgaans een internetwinkel met een schriftelijke communicatie en een telefonische communicatie, men ziet elkaar niet.
Veel schriftelijke communicatie zijn standaardbrieven( lees mail).
In het laatste geval wat noch met situatie 1, 1a, 2, 2b en situatie 3 heeft te maken zou ik als bedrijf adviseren om altijd in onze Nederlandse taal met "U" te benaderen. Zowel per mail, per brief, als per telefoon.
Het past het beste bij onze cultuur.
Laten we niet te veel veramerikaniseren en onze identiteit verliezen, al vrees ik dat dat met een verenigd Europa wel zal gebeuren. Vroeger had ik "kinderen" en nu heb jij "kids".