Als nieuwkomer op dit forum heb ik nogal wat vragen over het starten van een webshop.
Is er een register van internet frauders die goederen bestellen en niet betalen of zg niet ontvangen.

Hoe kun je de kans op dit soort fraude zo klein mogeik maken?

Wat is een eenvoudige webwinkel waar de klant, zelf zijn factuur krijgt in pdf.

Laten betalen via vooruitbetaling, ideal of contant bij afhalen

Jaap schreef:Laten betalen via vooruitbetaling, ideal of contant bij afhalen

Helaas is dit niet voldoende volgens de wetgever... zie meerdere andere draadjes op dit forum...

Je moet je naar mijn mening al niet meteen met dit soort dingen gaan bezig houden. ZO vaak gebeurt het niet.

Je kan bij biedmeer je factuur versturen in vorm van een pdf. Maar kan me voorstellen dat dat vrij standaard optie is in alle webshop systemen.

Verkoper schreef:Je moet je naar mijn mening al niet meteen met dit soort dingen gaan bezig houden. ZO vaak gebeurt het niet.

Je kan bij biedmeer je factuur versturen in vorm van een pdf. Maar kan me voorstellen dat dat vrij standaard optie is in alle webshop systemen.

Idem. Echte lijsten van oplichters zijn er ook niet (veel). Een oplichter is vrij goed beschermt en dus mag je niet (zomaar) zijn gegevens delen met andere bedrijven. Je kunt eens kijken op sites als Opgelichtopinternet.nl, Tros Radar, of dat soort initiatieven maar om heel eerlijk te zijn wordt je er alleen droevig van en is het commercieel gezien volgens mij (ook) interessanter om je op de marketing te richten dan om je bij de start op dit soort onderwerpen te richten.

Je mag om een aanbetaling van maximaal de helft van het factuurbedrag vragen. Meestal is dat afdoende. Iemand die niet van plan was € 100 te betalen, zal ook geen € 50 aanbetalen.

Wij hebben het enkele keren per jaar aan de stok met oplichters. Ik kan wel uitleggen hoe we de rotte appels eruit vissen, alleen verklap ik liever niet alles in het openbaar.

Je mag me een bericht sturen , hoe je dat merkt .
Heb er ook wel schrik voor.

Zou ik ook wel willen weten

Het risico zal om te beginnen samenhangen met je assortiment. Wij verkopen speelgoed van een bekend A-merk dat niet goedkoop is. Niet elitair bedoeld, maar je kunt wel raden wie bij ons de "usual suspects" zijn: jonge moeders in achterstandswijken. Wie er precies proletarisch komt winkelen, is afhankelijk van wat er in de winkel te halen valt, dus dat is een eerste aandachtspunt.

We stellen een risicoprofiel op via vier onderdelen van de database: pageviews, zoekwoorden, klantgegevens en winkelwagentjes. Daarbij gebruiken we een systeem dat lijkt op een spamfilter. Verdacht gedrag wordt bestraft met een of meer strafpunten; goed gedrag wordt beloond met bonuspunten.

Hoe die punten precies worden verdeeld, kan ik hier helaas in detail beschrijven. Wel zijn er wat criteria die sommigen zullen herkennen.

Als er gezeur is, is dat bijvoorbeeld vrijwel altijd met een koper die zich verbergt achter een anoniem @msn.nl of @hotmail.com e-mailadres. Een bevriend webwinkelier weigert @msn.nl zelfs; bij hem moet je maar een ander e-mailadres opgeven, anders kom je niet door het bestelsysteem. Dat gaat mij te ver, alleen komt zo'n e-mailadres je wel op strafpunten te staan.

Goede tweede zijn kopers die zich verbergen achter een anonymizer in bijvoorbeeld Polen. Wie de moeite neemt zich te verbergen achter een proxy, heeft kennelijk iets te verbergen, want dat gebeurt niet per ongeluk. Strafpunten dus.

De samenstelling van de bestelling blijkt in ons geval veelzeggend. Je kunt veel van een kind houden (of gewoon veel kinderen hebben), maar je winkelwagentje volstouwen met 7 of 8 artikelen ter waarde van € 250 is overdreven. Opnieuw strafpunten.

Bonuspunten worden omgekeerd bijvoorbeeld gegeven als iemand tijdens kantooruren bestelt en een zakelijke e-mailadres opgeeft. Dat is herkenbaar gedrag van kopers die doorgaans betrouwbaar zijn: dit is een werkende vader of moeder die online iets koopt. Via een Reverse DNS en IP-geolocatie kunnen er nog wat bonuspunten bij komen.

Andere criteria die voor zich spreken: liever de postcode van een middenklassebuurt dan een achterstandswijk en liever een vast telefoonnummer dan een prepaid mobiel nummer. Statistisch zijn dit meer glijdende schalen. Natuurlijk woont er ook wel eens een wanbetaler in een villawijk, alleen vind je dubieuze debiteuren significant vaker in minder sjieke buurten.

Zo kunnen de meeste van ons wel meer criteria invullen. Als je webwinkel eenmaal wat langer operationeel is, zie je in de database vanzelf wat gebruikelijk kopersgedrag is en wat juist verdacht is. En ik moet eerlijk bekennen: soms kun je je vergissen, maar dat is dan leergeld voor een fout die je maar één keer maakt.

De meeste oplichters zijn geen zware cybercriminelen. Doorgaans zijn het niet al te snuggere zielenpoten die zich slecht kunnen beheersen en meer kopen dan ze zich kunnen veroorloven. Met een incassobureau dat begrijpt hoe een IP-adres werkt, kom je een heel eind.